Początki szkoły są  nierozerwalnie związane z funkcjonowaniem zakładów kuźniczych w Ustroniu. Mieszkańcy Ustronia  doskonale wiedzą, że hutę założył w XVIII wieku książę saski, syn króla polskiego Augusta III. Już w początkach XX wieku miasto miało świetnych kowali, którzy pracowali w Zakładach Kuźniczych. W 1931 roku  zatrudniono w nich absolwenta Politechniki Lwowskiej, mgr inż. Jana Jarockiego. Jemu przypadło w udziale przekształcenie zakładu i współdziałanie przy utworzeniu naszej szkoły.


Na potrzeby pracy w kuźni przyuczano do zawodu młodych chłopców z okolicznych miejscowości, ale dynamiczny rozwój przemysłu po II wojnie światowej wskazywał na zwiększoną i pilną potrzebę kształcenia technologów i kuźników przemysłowych. Kierownictwo Kuźni rozpoczęło starania o utworzenie technikum, które by zapewniło te kadry. Powołana komisja opracowała dokumentację dydaktyczno – wychowawczą dla przyszłych uczniów. Po zatwierdzeniu projektów programów nauczania przez Centralny Urząd Szkolnictwa Zawodowego, zezwolono na otwarcie w 1950 roku pierwszej klasy czteroletniego technikum kuźniczego. Była to jedyna w kraju szkoła kształcąca w tej specjalności. Szkoła otrzymała obecny budynek (wtedy była to ulica 1 Maja 12). Sam budynek szkoły stoi na bazie dawnej huty „Klemens” i część murów pamięta jeszcze tamte dawne czasy.

1 września 1950 roku, 50 młodych ludzi, po wcześniejszym uzyskaniu pozytywnych wyników z egzaminów wstępnych, stało się uczniami Technikum Mechaniczno – Kuźniczego Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego na wydziale kuźniczym. Po 4 latach nauki ukończyło go 25 techników – hutników. W kolejnych latach pracy szkoły zaczęto przyjmować do niej coraz więcej uczniów. Obok technikum istniała też Zasadnicza Szkoła Zawodowa i w późniejszym czasie obie te jednostki oświatowe zostały połączone w jeden zespół.


Od huty do szkoły - film opracowany i udostępniony przez Muzeum Ustrońskie.

 


 Szkoła przekształcała się wraz z wprowadzanymi w późniejszych latach reformami i funkcjonowała pod różnymi nazwami:

  • Technikum Mechaniczno – Kuźnicze Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego
  • Technikum Mechaniczne Ministerstwa Przemysłu Maszynowego (od 1968r.)
  • Zespół Szkół Technicznych Ministerstwa Przemysłu Maszynowego -po połączeniu z Zasadniczą Szkołą Zawodową (od 1971r.)
  • Zespół Szkół Zawodowych Zakładu nr 3 w Ustroniu Fabryki Samochodów Małolitrażowych w Bielsku – Białej (1976r-1977r.)
  • Zespół Szkół Technicznych (od 1993r.)
  • Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych od (od 2003r.)
  • Zespół Szkół Technicznych (od 2016r.)

Szkoła kształciła w wielu zawodach, między innymi  obróbka plastyczna, obróbka skrawaniem czy metrologia warsztatowa, dostosowując się do potrzeb rynku. Mimo ograniczonej bazy dydaktycznej - 9 sal lekcyjnych, po zaadaptowaniu budynków pofabrycznych huty „Klemens”, szkoła cieszyła się powodzeniem wśród uczniów z całego kraju. Dla młodzieży z innych regionów, chcącej się tu kształcić, starano się zapewnić miejsca w internacie. W wynajmowanych pomieszczeniach, początkowo w  dość skromnych warunkach, mieszkało 40 uczniów. W niedługim czasie ówczesny dyrektor szkoły dr Alojzy Waszek, dzięki pomocy Kuźni – Ustroń, doprowadził do wybudowania nowoczesnego internatu (w 1954r).


W historii szkoły integralną jej częścią były warsztaty szkolne. Warsztaty były bogato wyposażone w potrzebny sprzęt do nauki poszczególnych zawodów.

Na wyposażeniu nieczynnej obecnie kuźni znajdują się:
Piec komorowy, piece oczkowe, prasa cierna PC-150, prasa mimośrodowa 80T, prasa korbowa 80T, młot spadowy deskowy MSD-750, młoty sprężarkowe MS-200, młot sprężarkowy MS-100, prasa ręczna śrubowa 5T, walcarka kuźnicza WK-40.
 
Z kolei w dziale mechanicznym, gdzie odbywaja się obecnie zajęcia praktyczne znajdują się:
Tokarki uniwersalne kłowe (TUE-40, TUD-50), frezarki pionowe FYC-25, frezarki poziome, piła ramowa, szlifierki ostrzałki, szlifierki narzędziowe, szlifierka do płaszczyzn magnetyczna, szlifierka do płaszczyzn karuzelowa, wiertarka kolumnowa, wiertarki stołowe WS-15, frezarka numeryczna CNC Haas TM-1, elektrodrążarka wgłębna BP-95

Warsztaty od zawsze pełniły funkcje nie tylko dydaktyczne, ale również wychowawcze i  produkcyjne. Szkolenia i zajęcia prowadzą do dziś nauczyciele zawodu, często z bardzo długim stażem pracy. W ramach zajęć warsztatowych organizowano też wycieczki do wielu zakładów pracy, gdzie uczniowie mogli zapoznać się warunkami pracy i zorientować się w możliwościach rynku. Obecnie część warsztatów, gdzie pracowały piece hutnicze, jest udostępniana zwiedzającym w ramach „Szlaku Techniki” i Industriady.


Jednocześnie Dyrekcja bardzo dużą wagę przykładała do dokształcania i poszerzania wiedzy pracujących w szkole pedagogów. Ta tendencja utrzymuje się do dziś i większość naszych nauczycieli może się pochwalić ukończeniem kilku kierunków studiów oraz stałym doskonaleniem swojego warsztatu. Wielu nauczycieli w historii szkoły otrzymywało wyróżnienia i nagrody za różnorodne działania innowacyjne i swoją pracę z młodzieżą.

W historii szkoły funkcję Dyrektora sprawowali:

  • dr Alojzy Waszek (1950-1972)
  • mgr Marian Żyromski (1972-1976)
  • mgr inż. Bolesław Samsonowicz (1976-1984)
  • mgr Antoni Sosiński (1984-1991)
  • mgr Jan Szwarc (1991-1998)
  • mgr Roman Tomica (1998-2003)
  • mgr inż. Henryk Bujok (2003-2008)
  • mgr inż. Ewa Matuszyńska (2008-2018)
  • mgr Katarzyna Kałuża (2018 do nadal)

W 2019 roku, przygotowując się do jubileuszu 70-lecia szkoły, podjęto decyzję o wyborze patrona szkoły.

Dla szkoły branżowej I stopnia na patrona wybrano mgr inż. Jana Jarockiego. Na wniosek byłych Dyrektorów naszej Szkoły dla technikum na patrona został wybrany dr Alojzy Waszek.

 

Zobacz także:     Jan Jarocki   Alojzy Waszek


W gronie pedagogicznym wielu nauczycieli i pracowników wywodzi się z dawnych uczniów naszej szkoły. Jednocześnie przeglądając Księgę Pamiątkową wydaną z okazji 50 - lecia szkoły, można zauważyć, w jak wielu różnorodnych kierunkach kształcili się nasi absolwenci. To świadczy o tym, że zawsze ogromną wagę przykładano do wszechstronnego wykształcenia naszych uczniów. Ilość tych wspomnień świadczy też o tym, że nasi uczniowie dobrze się czuli w murach naszej szkoły i chętnie wracają do wspomnień młodości.